พ. ศุภกิจหลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ ประสบการณ์วัตถุมงคล

·

✳️ วีดีโอบันทึก หลวงปู่หงษ์ ในพิธีอธิฐานจิต

วัตถุมงคล สุสานทุ่งมน ปี2556 (เหรียญเจริญพร หลังยันต์เกราะเพชร)

วีดีโอภาพหลวงปู่หงษ์ อธิฐานจิต ถอดเสียง... “ ขอให้ครูพนมมาช่วย ให้วัตถุมงคลนี้เป็นทิพย์ ดินก็เป็นทิพย์ หญ้าก็เป็นทิพย์ ให้มั่งมี วัตถุมงคลนี้ให้ดีทั้งหมด เทวดาครูบาอาจารย์มาช่วยเสก อะยะทะกะ ๆ ๆ (คาถาจับไม่อยู่)แม่..(พระแม่ธรณี)คือ เจ้าของ(วัตถุมงคลทั้งหมดนี้) ถ้าคนตายแล้วฟื้นขอให้(ศิษย์)แพ้เขา ถ้าคนตายแล้วเน่าเปื่อย ให้ชนะเขาไม่แพ้ใครทั้งหมดโลก ไม่ให้แพ้คนไม่มีศีล .. คนมีศีลให้เขารักเหมือนพี่น้อง ไม่ทำร้ายกัน...นะโมพุทธายะ นะมะพะทะ จะภะกะสะ ๆ ๆ ๆ อุเมี๊ยะพะตาติ ๆ ๆ ๆ มะอะอุ อุอะมะ นะมะพะทะ อุนะ อุอะระหัง มะอะอุ ๆ (หลวงปู่กราบพระ 3 ครั้ง) ใครมีศีล 5 ขอให้ดีทั้งหมด ถ้าไม่ดีให้หลวงปู่ตายวันละ 100 ครั้ง ครูบาอาจารย์เทวดามาทำให้ โอ๊ย...ดีที่สุด หลวงปู่สวดให้ ” (หัวเราะ) แล้วให้พร ประพรหมน้ำมนต์ เสร็จพิธี

วีดีโอบันทึก หลวงปู่อธิฐานจิตวัตถุมงคลแจก กฐินสามัคคี สุสานทุ่งมน ปี 56 ตัดภาพมาให้ชมในบางส่วน ถอดเสียงหลวงปู่ เพื่อให้ลูกหลานได้ทราบว่าหลวงปู่อธิฐานวัตถุมงคลให้ ดีที่สุด ตั้งใจสงเคราะห์ศิษย์ด้วยเต็มภูมิบารมีมหาโพธิสัตว์...                        

                พระพรหมปัญโญ(หงษ์) ผู้เมตตาศิษย์ไม่มีประมาณ.

หลวงปู่หงษ์ อุตสาหะอยู่ในประเทศมีสงครามยาวนานกว่า 20 ปี...การร่ำเรียนวิชาของหลวงปู่ไม่ได้มาง่าย..ไม่ใช่เพื่อตัวหลวงปู่เอง แม้เผชิญทั้งความอดอยาก ภัยจากสงคราม อาวุธร้ายแรงใช้ประหารทำลาย..ก็ด้วยหลวงปู่หงษ์คิดว่า หากภัยสงครามลุกลามเข้าบ้านเกิดจะได้นำวิชาที่ร่ำเรียนกลับมาช่วยลูกหลานได้ แต่ด้วยบารมีพระมหากษัตย์ไทยทั้งบุญของประเทศจึงไม่มีอันตรายสงครามรุนแรงดังประเทศอื่น..บั้นปลายหลวงปู่ยังคิดคำนึงว่า " รู้อย่างนี้เรียนแค่เมตตา ค้าขาย ก็พอ.. จะได้กลับมาช่วยลูกหลานได้มากกว่านี้..." นี่เป็นวาจา มหาโพธิสัตว์หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ ผู้เมตตาศิษย์ไม่มีประมาณ กล่าวเมื่อครั้งปัจฉิมวัยศิริอายุขณะนั้นได้ 95 พรรษา ..

           ‎หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ ประสบการณ์วัตถุมงคล

ด้วยความที่ผมอยากให้ชีวิตคนอื่นได้เจอสิ่งดีๆหรือประสบการ์ณดีๆแบบที่ผมและครอบครัวได้เจอเกี่ยวกับประสบการ์ณของวัตถุของหลวงปู่ให้กับญาติผู้ใหญ่ท่านนึงนอกจากจะรู้สึกดีที่ได้ช่วยผู้อื่นแล้วยังได้กุศลด้วยครับ. ผมจึงนำเหรียญของหลวงปู่หงษ์แบ่งปันให้ญาติผู้ใหญ่ที่รู้จักท่านนึงให้นำไปใช้. เพราะญาติผู้ใหญ่ท่านนี้ทำงานเกี่ยวกับผู้รับเหมา
แล้วช่วงหลังเศรษฐกิจไม่ดีทำให้งาน. ของเค้าลดลง. ผมจึงนำเหรียญของหลวงปู่ให้เค้าโดยบอกเค้าว่า. เก็บรักษาไว้ให้ดี. ของๆหลวงปู่ขอได้จริง. ผมและครอบครัวพบประสบมาแล้ว. แต่พี่ต้องหมั่นทำบุญสร้างกุศล. และภาวนาคาถาของท่านด้วย. หลวงปู่ชอบคนรักษาศีล. ไม่ชอบคนกินเหล้า. ถ้าพี่กินเหล้ากินเบียร์พระวัดไหนท่านก็หนีหมด. อย่ากินเหล้าเบียร์น่ะมันไม่ดี. ถ้าพี่อยากได้งาน. ได้ผลตามคำอธิฐานพี่จะต้องทำแบบที่ผมบอก
เค้าก็รับปากว่าจะทำตามที่ผมบอก. ผมจึงบอกเค้าแบบที่ผมบอกท่านอื่นเวลาที่ผมให้พระ
พี่ลองดูระหว่างชีวิตพี่ตอนที่ไม่มีพระเครื่องของหลวงปู่. กับมีพระของหลวงปู่. ชีวิตพี่มันเปลี่ยนมั้ยหรือแตกต่างไปยังไง. ผมจึงนำพระของหลวงปู่ใส่พานและพนมมือต่อหน้ารูปท่าน แล้วบอกท่านว่าผมจะขอบารมีหลวงปู่ให้ช่วยคนๆนึงครอบครัวนึงให้เค้าและครอบครัวมีชีวิตที่ดีขึ้นกว่านี้น่ะครับ. ผมจะทำแบบนี้ทุกครั้งเวลาที่จะใ้ห้พระเครื่องของหลวงปู่กับทุกๆคนที่ผมให้
หลังจากนั้นก็ผ่านไป. มีวันนึงมีสายโทรศัพท์จากญาติผู้ใหญ่ท่านนี้โทรเข้ามา. เค้าบอกผมว่า. ตอนนี้พี่ได้งานรับเหมาเยอะเลยทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่ค่อยมีคนมาจ้าง. ตอนนี้มีงานเข้าวันละ2 ถึง3งาน. งานใหญ่ล้วนๆครับ. เค้าบอกเค้าดีใจ มากๆครอบครัวก็มีตังใช้. ไม่ัค่อยขัดสนเล้ว ผมจึงบอกพี่คนนั้นว่าเป็นไงทำตามที่ผมบอกแล้วดีมั้ย. หลวงปู่ท่านเมตตาคนรักษาศีลเสมอ. ช่วยคนเดือดร้อน พี่เค้าจึงพูดขึ้นว่า ตอนที่พี่มีหลวงปู่กับตอนที่ไม่มีหลวงปู่แตกต่างกันจริงๆ.